Stare i Nowe Miasto

Do kościoła przylega budynek klasztorny wzniesiony z przeznaczeniem na pałac dla Kotowskich w końcu XVII w. wg proj. Tylmana z Gameren, następnie zakupiony przez Marię Kazimierę Sobieską z przeznaczeniem na klasztor, rozbudowany i przebudowany w XVIII w. wg proj. Antonia Solariego. W klasztornej szkole uczyły się Eliza Pawłowska (w latach 1852-57)
– późniejsza pisarka znana pod nazwiskiem Orzeszkowa, i Maria Wasiłowska (w latach 1855-57) – późniejsza poetka znana pod nazwiskiem Konopnicka. Fakt ten upamiętnia tablica wystawiona w 1975 r. W podziemiach zespołu klasztornego sakramentek w czasie powstania warszawskiego znajdował się szpital powstańczy i schron przeciwlotniczy. W czasie jednego z bombardowań zginęło tu ponad 1000 osób (upamiętnia to tablica wewnątrz kościoła). Kościół i klasztor w latach 1947-52 został w znacznej mierze zrekonstruowany po zniszczeniach wojennych. Na Rynku Nowego Miasta znajduje się empirowa studnia z 2 poi. XIX w., ustawiona tu w 1958 r.

Z Rynku Nowego Miasta kierujemy się w lewo w ul. Freta. Jest to dawny trakt zakroczymski wychodzący ze starej Warszawy w kierunku płn.-zach., wzdłuż Wisły.

W budynku przy ul. Freta 16 (kamienica Łyszkiewicza) urodziła się 7 listopada 1867 r. Maria Skłodowska-Curie – dwukrotna laureatka Nagrody Nobla (w 1903 i 1911 r.), odkrywczym dwóch pierwiastków radu i polonu. W kamienicy tej mieści się jej niewielkie, utworzone w 1967 r. muzeum biograficzne.

Nieco dalej po lewej stronie znajduje się zespół klasztorny dominikanów. Kościół pw. św. Jacka i klasztor został zbudowany w latach 1603-39 kosztem własnym mieszczan warszawskich. Kościół jest budowlą barokową, trójnawową, w układzie bazylikowym, z węższym, niższym, wcześniej niż cały kościół zbudowanym, późnogotyckim prezbiterium. Do lewej nawy w latach 1691-94 dobudowana została kaplica Kotowskich zaprojektowana przez Tylmana z Gameren. Wewnątrz obrazy i rzeźby barokowe pochodzące z kościołów dominikańskich z Żółkwi i Lwowa. W kościele liczne tablice pamiątkowe poświęcone m.in.: walczącym w czasie II wojny światowej żołnierzom SZP, ZWZ i AK, cichociemnym, harcerzom, sanitariuszkom, przywódcom państwa podziemnego, a także Janowi Kilińskiemu – przywódcy ludu warszawskiego w czasie insurekcji kościuszkowskiej. Naprzeciw kościoła pod nr. 5 znajduje się kamienica „Pod Sam-sonem”, nazywana tak dzięki umieszczonym nad portalem płaskorzeźbom przedstawiającym „Samsona walczącego z lwem” i „Dalilę obcinającą włosy Samsonowi”. W budynku tym mieszkał w latach 1804-07, pełniąc funkcję urzędnika pruskiego, Ernst Theodor Amadeus Hoffmann (1776-1822) – niemiecki pisarz, kompozytor i rysownik, jeden z czołowych przedstawicieli romantyzmu europejskiego (m.in.: kompozytor opery „Undine” i autor opowiadania „Historia o dziadku do orzechów” zilustrowanego muzycznie przez Piotra Czajkowskiego).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *