Place Warszawy

Od strony ul. Długiej wznosi się kościół popijarski, ob. katedra połowa Wojska Polskiego pw. Matki Boskiej Królowej Polski. Pierwotny wzniesiony w 1642 r. sumptem króla Władysława IV dla zakonu pijarów, został zniszczony w 1656 r. przez Szwedów. W latach 1660-1712 zbudowano nowy, murowany kościół z fundacji króla Jana Kazimierza, zapewne wg proj. Józefa Fontany. W latach 1835-37 przebudowany na cerkiew prawosławną wg proj. A. Gołońskiego i A. Corraziego. W okresie międzywojennym oraz od 1991 r. przy gmachu znajduje się siedziba Kurii Polowej WP, a świątynia podniesiona została do rangi katedry. Kościół jest budowlą barokową jednonawową, z bocznymi kaplicami i dwuwieżową fasadą. Wewnątrz katedry liczne tablice pamiątkowe poświęcone głównie żołnierzom poległym w II wojnie światowej.

Z placu Krasińskich kierujemy się w ul. Długą, w kierunku zach. Budynek pod nr. 29 powstał w XVII w. z przebudowy dworu. W 2 poł. XVIII w. przekształcony został na pałac dla Fryderyka Kabryta – bankiera warszawskiego. W 1 poł. XIX w. na Hotel Polski. Budynek ma monumentalną klasycystyczną fasadę. Budowla pod nr. 38/40 to pałac Pod Czterema Wiatrami. Zbudowany w końcu XVII w. dla Stanisława Kleinpoldta-Małopolskiego

– podstolego bracławskiego, gruntownie przebudowany w 2 poł. XVIII w. Jest budowlą barokową z elementami klasycyzmu. Składa się z trójkondygnacyjnego korpusu głównego i dwóch skrzydeł bocznych usytuowanych prostopadle do niego, tworzących obramowanie dziedzińca honorowego. Dziedziniec jest oddzielony od ulicy ogrodzeniem z bramą, kratami i czterema filarami. Na filarach umieszczone są kamienne figury mitycznych wiatrów (eoli), od których pochodzi popularna nazwa pałacu.

Za skrzyżowaniem z ul. Bohaterów Getta (pod nr. 52) wznosi się Arsenał. Zbudowany w 1 poł. XVII w. z przeznaczeniem na składnicę broni. Przebudowy dokonano w 1 poł. XIX w. 29 listopada 1830 r. Arsenał został zdobyty przez uczestników powstania listopadowego, a broń użyta była do walki z wojskami rosyjskimi. W latach 1832-1935 mieściło się tu więzienie. Następnie był siedzibą archiwum miejskiego w Warszawie. 26 marca 1943 r. w jego pobliżu miała miejsce głośna akcja oddziału Szarych Szeregów, w czasie której uwolniono 25 więźniów, a wśród nich harcmistrza Jana Bytnara pseud. „Rudy”. Akcję tę upamiętnia głaz pomnik i tablica. Po II wojnie światowej arsenał mieścił Galerię Sztuki Współczesnej, a od 1959 r. jest siedzibą Państwowego Muzeum Archeologicznego.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *