Ulica Krzywe Koło przebiega wzdłuż dawnych murów obronnych. Nazwa pochodzi od załamanego biegu uliczki. Z dawnej zabudowy dziś obejrzeć można jedynie resztki zapewne najstarszej budowli staromiejskiej Warszawy z XIV wieku (pod nr 6) i późnogotycki fryz ceglany z motywem litery T na fasadzie (nr 7).

Ulica Kamienne Schodki prowadziła w średniowieczu do Furty Białej w murach miejskich. Od końca XVIII wieku nadano jej obecną nazwę, sugerującą zastąpienie drewnianych stopni kamiennymi. Stąd w 1806 roku cesarz Napoleon w towarzystwie księcia Józefa Poniatowskiego i w otoczeniu świty oglądał Wisłę.

Nazwa ulicy Wąski Dunaj pochodzi od strumienia Dunaj wypływającego z przyległego placyku Szeroki Dunaj. Kamieniczki z lat 1949-1961 ozdobił sgraffitami i polichromią artysta plastyk Edmund Burke.

Ulica Szeroki Dunaj to dawny targ. Obecnie placyk zdobi studnia z XIX wieku, ustawiona tu w 1970 roku w miejsce istniejącej od XVII wieku studni, która była ujęciem źródła zwanego Dunaj. Wśród obecnej zabudowy, pochodzącej z lat 1949- 1955, zwraca uwagę kamienica „Przy Bramie Rzeźniczej” (często błędnie nazywana Domem Kata) z przejściem bramy Rzeźniczej. Ta malownicza budowla zaprojektowana została przez architekta Bruno Zborowskiego w latach 1962-1964 na podstawie wyglądu nadanego jej w 1938 roku przez arch. Jana Zachwatowicza.

Na ulicy Nowomiejskiej zwraca uwagę kamienica nr 11 „Pod Chrystusem” (inaczej „Pod Figurą” lub „Salwator”), nazwana tak od figury Chrystusa dłuta Jakuba Monaldiego (z 2-giej połowy XVIII wieku), która zdobiła dawniej fasadę. Podczas planowej „ateizacji” w okresie realizmu socjalistycznego rzeźbę usunięto. Sgraffito wykonali Zofia Kowalska i Mirosława Karpińska.